Bu əhvalatı mənə bir dostum danışıb. Özü də bir neçə il bundan qabaq. Olduqca ibrətamiz əhvalatdır. Odur ki, istəyirəm sizə də danışım bu əhvalatı və siz də biləsiniz ki, təkcə ölkəmizdə deyil, respublikamızın hüdudlarından uzaqlarda da qeyri-standart düşüncəli istənilən sayda soydaşımız var.
Bu gün səhər tezdən inamlı addımlarla işə yollanmağa hazırlaşırdım ki, bizim “blok”un, yəni alaqapımızın girəcəyində divara vurulmuş elan diqqətimi çəkdi. Oxudum. Və istəyirəm siz də biləsiniz ki, mən həmin elanda nə oxumuşam.
80-ci illərin ortalarında Bakı məktəblərində oxuyan oğlan uşaqlarından biri o birisinə nəyə görəsə salam verməyəndə, kinayəli “Nooolub alə, aton “QAZ-24” alıb?” sualı ilə qarşılaşa bilərdi.
Bir yaz günü Koroğlu (özü də qocalmış, dəliləri başından dağılmış Koroğlu) Nigarı yanına salıb harasa gedirmiş. Misri qılınc da belində. Yolun qırağında bir kişinin bir cüt öküzü otardığını görür. Bir də baxır ki, kişinin çiynində “yarı taxta, yarı dəmir bir şey” var. Kişidən bunun nə olduğunu soruşur. Kişi bu əşyanın tüfəng olduğunu deyir. Koroğlu bilmir ki, tüfəng nədir. Kişi də izah edir, üstəlik, Koroğlunun çoxsaylı xahişlərini nəzərə alıb tüfəngin imkanlarını nümayiş etdirir. Yəni, öküzlərindən birini vurub öldürür. Əlbəttə ki, qan bahasını əvvəlcədən aldıqdan sonra. Koroğlu öküzün doğrudan da öldüyünü görəndən sonra sazı bağrına basıb həmişəki kimi orijinallığı ilə seçilən fikirlərini səsləndirir. Bu fikirlərin içində “Tüfəng çıxdı, mərdlik getdi hay, haray!” fikri də olur.
Körpülərin də imici olur. Buna şübhəniz olmasın. Və əgər körpülərin imici varsa, onu hökmən formalaşdıranlar da var. Körpü özü dilsiz-ağızsız mühəndis qurğusu olduğundan, əlbəttə ki, bu prosesdə bilavasitə iştirak etmək imkanlarından məhrumdur…
Dünya fırlanır. Və dəyişir. Durmadan fırlanan və təqribən həmin sürətlə də dəyişən dünyada həmişə yeniliklərə ehtiyac duyulur. Heç olmasa sözdə. Odur ki, mənim dövriyyəyə yeni qarğışlar, bəli, bəli, qarğışlar buraxmaq istəyimi sadəcə olaraq zəmanə ilə ayaqlaşmaq cəhdi kimi dəyərləndirmənizi xahiş edirəm.
1918-ci il fevralın 23-də Cənubi Qafqazın ali hakimiyyət orqanı- Zaqafqaziya Seymi yaradıldı. Lakin Seymin tərkibinə daxil olan Azərbaycan, gürcü və erməni fraksiyaları arasında daxili və xarici siyasətin əsas məsələlərinə münasibətdə ciddi fikir ixtilaflarının olduğu aşkara çıxdı.
Onun yaratdığı sənət əsərləri danışır. Onun sehrli barmaqlarından çıxan hər bir əsər keçdiyi ömür yolunun bariz nümunəsidir. Rəngarəng əsərlərin qəhrəmanı ilə həm danışmaq, həm də bu rənglərin işığından keçdiyi ömür yoluna nəzər salmaq imkanımız oldu. 57 illik bir sənət fəadaisinin ömür yolunu vərəqlədikcə illərin heç də hədər getmədiyinin bir daha şahidi olduq. Öyrəndik ki, könlünü bu sənətə lap uşaqlıqdan bağlayıb.
Bir anlıq iki zamanı yanaşı qoyaq.
Müharibə dövrü, hamı birdir. Şəhər və kəndlərimizin, xüsisilə Şuşanın azad olunmasını gözləyir, arzu edirik.
ADA Universitetində “COP29 və Azərbaycan üçün Yaşıl Baxış” mövzusunda beynəlxalq forum keçirilir
Azərbaycan və Rusiya prezidentlərinin Baykal-Amur Magistralının 50 illik yubileyi münasibətilə dəmir yolu sahəsinin veteranları və işçiləri ilə birgə görüşü keçirilib
Prezident İlham Əliyevin Prezident Vladimir Putinlə təkbətək görüşü olub
Qərbi Azərbaycan Xronikası: Qəmərli niyə Artaşat rayonu adlandırılıb?
Füzuli şəhərinə daha 156 ailə köçürüləcək VİDEO
