Albanya devletinin M.Ö. 4.-3. yüzyıllarda kurulduğu varsayılır. Kuzeyde Kafkasya dağları, doğuda Hazar Denizi, batıda İberiya, güneybatıda Ermenistan, güneyde Atropatena ile sınır komşusuydu.

Nitekim eskiçağ Albanya  toprakları bugünkü  Azerbaycan Cumhuriyeti’nin tamamı, Ermenistan Cumhuriyeti’nin büyük bir bölümü ve Gürcistan’da Alazan ve İori nehirlerinin vadilerini kapsiyordu. Eskiçağ bilgileri, Alban ve diğer kaynaklara göre, Albanya’da 26 aşiret bulunuyordu. Alban aşireti, Kuzey Azerbaycan’da en büyük  aşiretlerden biriydi. İşte bu yüzden tüm ülkeyi Albanya olarak isimlendirmeye başlamışlardı. Eskiçağlarda Albanya, yabancı işgalcilere karşı kararlılıkla savaş vermiş ve bağımsızlığını sürdürmeyi başarmıştı.

Alban tarihçi Moisey Kalankatuklu’nun belirttiği üzere, M.S.1.yüzyılda Albanya’yı  Hükümdar  Arran yönetiyordu. Aynı dönemde Albanya toprakları Aras nehrinden Kunakert Kalesi’ne (Kazah-Borçalı bölgesi) kadar uzanıyordu. 314 yılında Alban Hükümdarı Urnayr Hıristiyanlığı kabul etmiş ve Albanya’nın resmi dini yapmıştır. 705 yılında Arap işgalleri üzerine Albanya’nın varlığı son bulmuştur. Başkenti Kabala (Gebele) ve Berde kentleri olmuştur.

Kaynak: “Tarihi Azerbaycan Devletleri”, Bakü, 2012, s. 64, (Azerice)