Kelbecer İlçesi – Azerbaycan Cumhuriyeti’nde idari bölge. 1930 yılında oluşturuldu. Küçük Kafkasya’nın orta kısmında yer alır. Batı’da Ermenistan Cumhuriyeti ile sınırdaştır. Yüzölçümü 3054 km2 , nüfusu 73,6 bindir (01.01.2006). İdari merkezi Kelbecer şehridir.

İlçe Kelbecer şehri, İstisu kasabası ve Zivel, Keşdek, Nadirhanlı, Tahtabaşı, Hasanriz, Gozlu, Gozlu Köprü, Narınclar, Çerektar, Lev, Abdullauşağı, Karaçanlı, Ağyatak, Fetalılar, Mozkend, Ağdaban, Çaygovuşan, Ağcakend, Oruçlu, Zağalar, Tezekent, Yenikent, Ali Bayramlı, Vezirhana, Almalık, Laçın, Esrik, Çoban Kerehmez, Çorman, Aşağı Ayrım, Yukarı Ayrım, Boyaklı, Bağlıpeye, Veng, Bağırlı, Başlıbel, Hallanlı, Alirızalar, Şahkerem, Çovdar, Dalkılıçlı, Otaklı, Derekışlak, Barmakbine, Otkışlak, Demirçidam, Kanlıkent, Zar, Yellice, Alolar, Kaha, Hasanlar, Armutlu, Tekdam, Zeylik, Hopurlu, Şeyinli, Zülfügarlı, Karagüney, Keçilikaya, İstibulak, Göydere, Ağdaş, Kamışlı, Bağırsak, Cömert, Karagüney, Necefalılar, Pirilər, Kilseli, Alçalı, Kuşyuvası, Kılıçlı, Kuzeyçirkin, Mercimek, Ağkaya, Çopurlu, Birinci Milli, İkinci Milli, Üçüncü Milli, Güneşli, Allıkent, Boyur, Orta Karaşanlı, Baş Karaşanlı, Tatlar, Aşağı Karaşanlı, İmambinesi, Holazey Alhası, Sarıtaş, Güneypeye, Seyidler, Cemilli, Susuzluk, Kasımbinesi, Kırık Kilise, Başkent, Tirkeşevend, Zerkula, Kazıkanlı, Galaboyun, Karahancallı, Çaykent, Kentyeri, Kilise, Aşağık Haç, Mişni, Çepli, Elyasalılar, Şaplar, Memmeduşağı, Aşağı Şurtan, Orta Şurtan, Yukarı Şurtan, Soyukbulak, Tekekaya, Babaşlar, Bozlu, Çırak, Tövledere, Memmedsefi, Yanşag, Zallar, Yanşagbine, Dovşanlı, Bazarkend, Hayad, Kızılqaya, Yukarı Oratağ, Vengli, Çormanlı, Şahmansurlu, Heyvalı, Devedaşı, Yayıcı, İmaret-Gervend, Çapar, Zardahaç, Kolatağ, Damgalı, Çıldıran, Mehmana köylerinden oluşur.

İlçenin yüzey şekli çoğrafi açıdan dağlıktır (Murovdağ, Şahdağ, Şergi Gökçe, Mıhtöken, Karabağ dağ sistemleri ve Karabağ platosunun bir kısmı). En yüksek noktaları Gamış Dağı (3724 m) ve Dolidağdır (3616 m). Bölgede Jura, Kretase (Tebeşir), Paleojen, Neojen ve Kuaterner yaşlı çökel, volkanojenik çökel ve volkanik kayaçlar geniş yayılım gösterir. Maden cevherleri: civa, altın, polimetal, mineral sular, yapı malzemeleri vb. İlçenin yüksek dağlık alanlarında kışları kurak geçen soğuk ve dağ tundra hüküm sürer. Ortalama sıcaklık Ocak’ta -10°C ila -3°C, Temmuz’da 5 ila 20°C arasında değişir. Yıllık yağış miktarı 700-900 mm’dir. En büyük nehirleri Terter nehri (yukarı kısmı) ve onun kollarıdır (Levçay, Tutkunçay vb.)  Bazarçay nehri başlangıcını bu ilçeden alıyor. Bölgede ayrıca göller var. Çimli dağ-çayır ve kestane renkli dağ-orman toprak türleri bulunur. Bölgenin merkezi ve doğu bölümünde geniş yapraklı ağaçlar (meşe, kayın, gürgen), orman ve bozkır bitkileri, dağlık alanların yüksek ve bazı orta kesimlerinde alpin ve subalpin çayırlar görülür. Dağ keçisi, boz ayı, yaban domuzu, kaya sansarı, ular, kartal ve başka hayvan türleri vardır.

Kelbecer, ağırlıklı olarak bir tarım bölgesidir. Hayvancılık, tütüncülük ve arıcılık gelişmiştir. Sanayi tesisleri: İstisu maden suyu şişeleme fabrikası, Şorbulaq cıva işletmesi.

İlçede 114 okul, teknik meslek okulu, 17 kulüp, sanat okulu, müze, merkezi hastane, poliklinik, çocuk hastanesi, 7 köy hastanesi, 75 ilk yardım ve kadın-doğum sağlık ocağı, 23 köy sağlık evi bulunuyor var. Bazı tarihi ve mimari anıtlar, Arnavut hristiyan tapınakları (13. ve 18.yy) vb. vardır.

2 Nisan 1993’te Ermeni askeri birlikleri tarafından işgal edilmiştir.

Azerbaycan Milli Ansiklopedisi (25 ciltlik), “Azerbaycan” cildi, s.861, Bakü, 2007(kaynak Azerice’dir)