ჯაბრაილის რაიონი აზერბაიჯანის რესპუბლიკის ერთ–ერთი ადმინიტრაციული რაიონია. დაარსებული იქნა 1930 წელს . სამხრეთ და სამხრეთ–აღმოსავლეთით ირანის ისლამური რესპუბლიკას ესაზღვრება . ტერიტორია 1049,8 კმ2. –ია მოსახლეობა 66.4 ათასი კაცია ( 01.01.2006) რაიონული ცენტრი ქალაქი ჯაბრაილი.
რაიონში შედის ქალაქი ჯაბრაილი ,დაბები გუმლაგი და ხალაფლი,სოფლები იარახმედლი,ხუდავერდილი,გურბანთაფა,შაჰვალადი,ხუბიარლი,იმამბაღლი,ჰოროვლუ,ჩაფანდი,საფარშა,ჩარაქანი,რაფი,ეფენდილარი,ბალიანდი,გარაჯალლი,დოშულუ,სულეიმანლი,დაქესენი,გიშლაგი,გოიჩაგი,შაიბაი,ნუზგარი,შაჰვალლი,ნიაზგულარი, თინლი,გოვშუდლი, ჰაჯი ისაგლი, გოშაბულაგი,შუქურბეკლი,შიხალიაღალი, მაჰმუდლუფუღანლო, დაჯალ იუხარი მაზრა, სოლთანლი, იანარხაჩი, ალიქეიხანლი,მაშანლი,ჰასანლი,მეჰდილი, ჩახირლი, ,მინბაშლი,სადი,აღთაფა,ქავდარი, მირაქი, ჰუსეინლარი, ჰაჯილი, თულუსი, დაჯ თუმასი,გარაღაჯი,სოფულუ,ჩალაბილარი, დაღ მაშანლი,გაზანზამი,სოიუდლუ ,აშაღა მარალიანი,იუხარი მარალიანი,ქარხოლუ,ჯაფარაბადი,ისაგლი,გალაჯიგი,ჰოვუსლუ,სირიქი,შიხლარი, მოლლაჰასანლი,ასგერხანლი,ხალაფლი,გარარი,ქურდლარი,ნუსუსი,, თათარი, გუმლუგი,მასტალიბელი,ხუდაფარინი,გოარჩინი,ვეისალლი, ბოიქ მარჯანლი, ჩოჯუქ მარჯანლი,ხანაღაბულაგი, ჩოლლუ, დარზალი, დაშ ვეისალი, იუხარი ნუსუსი, აშიგ მალიქლი, ნიფთალილარი, გუშჩულარი დაჰასანგაიალი.
რელიეფი ძირითადად ფერდობიანი, (ინჯაჩოლი, ჩაიან ჩოლი) ჩრდილოეთით დაბალ მთიანია(ყარაბაღის მთათა ციკლის სამხრეთ–აღმოსავლეთ ქედი) მთიან ნაწილში თაბაშირის, ვაკიან ნაწილში კი ნეოგენური და ანთროპოგენური ქანებია გავრცელებული, კლიმატი ზაფხულში ძირითადად მშრალი–თბილია, იანვარში საშუალო ტემპერატურა –0◦ C –2 ◦ C –ია , ივლისში 24◦C–დან 25◦ C –ამდე მერყეობს, წლიური ნალექი 400–500 მმ–ია. რაიონის ტერიტორიაზე მიედინება ხანმოკლე და სეზონური დინების მქონე მდინარეები ინჯაჩაი და ჩახმაგჩაი, ირანის ისლამურ რესპუბლიკასთან საზღვარზე ჩაედინება მდინარე არაქსი. გავრცელებულია ნახევარუდაბნოს წაბლისფერი, მუქი წაბლისფერი და მთა–ტყის ყავისფერი ნიადაგი. , მცენარეულ საფარს მეტწილად მთის –ქსეროფიტული მცენარეები წარმოადგენენ .ცხოველები :მგელი,მელა და მინდვრის თაგვი და სხ.
რაიონში განვითარებულია მემარცვლეობა, მეცხოველეობა და მევენახეობა.
რაიონში არის 60 საერთო საშუალო სკოლა; 3 მუსიკალური სკოლა, 19 კლუბი, 31 ბიბლიოთეკა ,8 საავადმყოფო, 11 საექიმო და 52 საფელდშერო–საბებიაო პუნქტი.
რაიონის ტერიტორიაზე არის მრავალი ისტორიულ–არქეოლოგიური და არქიტექტურული ძეგლები ( უძველესი საცხოვრებელი ადგილები,კურგანები, მეჩეთი,აბანო, მრგვალი და რვაკუთხა სამარხები, ხუდაფარინის ხიდი და სხ.)
1993 წლის 23 აგვისტოს ოკუპირებულ იქნა სომეხთა სამხედრო დაჯგუფებების მიერ. .
აზერბაიჯანის ეროვნული ენციკლოპედია 25 ტომად,, ტომი “ აზერბაიჯანი“, ბაქო 2007 , 854 გვ.