Bu dəfə 1905.az portalının “Diskussiya klubu”da dublyaj barədə Azad Azərbaycan Teleradio yayım şirkətinin dublyaj şöbəsinin rəhbəri Vüqar Əhmədov, əməkdar artist Hüsniyyə Mürvətova, Xəzər TV-nin dublyaj şöbəsinin müdiri İbrahim Qurbanov, teatr və düblyaj aktrisası Ellada Sarvan və səs rejissoru Rəhman Hacıyevlə söhbət etdik.
Fuad Babayev: Adi tamaşaçı kimi bizi dublyajın sağlıq durumu düşündürür.
Vüqar Əhmədov: Biz dövlətçiliyimizin əsas atributlarından biri olan Azərbaycan dilinin təşviqi, tətbiqi və təbliği ilə məşğuluq. Filmləri dublyaj etmək sırf Azərbaycan dilinin təbliğidir. Dublyajda hazırda əsas problemlər texniki səciyyəlidir. Xatırlayırsınızsa, 90-cı illərdə burnunda danışan bir nəfərin səsləndirdiyi rusdilli filmlər var idi. Bizim indiki dublyajı həmin dövrün filmləri ilə müqayisə edərək onlara üstünlük verən insanlarımız var. Dublyajımızın indiki səviyyəsini bəyənməyən insanlar rus dilinə o qədər aludə olublar ki, rus dilli dublyajdan başqasını bir tamaşaçı kimi qəbul etmirlər. Bir iranlı “Ağayi Van Damm mən Sizə Kərbala müsibətini göstərəcəm” deyəndə bizə gülməli gəlir, amma onlar filmi özününkiləşdiriblər. Təəssüflər olsun ki, biz filmi o sayaq azərbaycanlaşdıranda bizə gülürlər. Çünki tamaşaçı hələ sovet dönəmində olan psixologiyadan çıxmayıb və onlar hər şeyi rus kimi görmək istəyirlər. Başqa dillərdən fərqli olaraq Azərbaycan dilində biz “ay qurban olum sənə” kimi ifadələrlə dolayısı ilə çox gözəl söyürük. Amma, amerikalılar, ruslar isə birbaşa söyürlər. Amma, biz o söyüşləri Azərbaycan dilinə çevirəndə ya “zibil”, ya “gicbəsər”, ya da “lənətə gələsən” kimi verilir. Azərbaycan tamaşaçısı da baxır ki, nə biabırçılıqdır. “Zibil” sözünü nə qədər işlətmək olar. Əgər biz o filmdə olan söyüşləri hərfi mənada tərcümə etsək, milli-mənəvi dəyərlərimizə xələl gətirməkdə ittiham edərək bizi məhv edərsiniz. Yəni problemin obyektiv səbəbləri var. Mən səmimi deyirəm indiki dublyajla, səsləndirmə ilə əvvəlki dublyajı müqayisə edəndə inkişafı görməmək mümkün deyil. Bizdə əvvəllər janr xüsusuyyəti gözlənilmirdi. Yəni əvvəllər səsləndirmədə müəyyən bir pafos var idi, indi artıq dublyajlarda səmimiyyət və predmetin öyrənilməsi var. Tutaq ki, vestern janrlı bir Amerika filmini səsləndiririksə, çalışırıq ki, məhz bu janra uyğun olan Azərbaycan sözləri tapaq. Biz o vaxt “Troya” filmini dublyaj etdik.
Fuad Babayev: Yeri gəlmişkən, bu filmlər adətən rus dilindən tərcümə edilir?
Vüqar Əhmədov: Xeyr. Əvvəllər bizdə rus dilindən tərcümə olunurdu. “Troya”nı ingilis dilindən tərcümə etmişik. Bu filmin dubljajı zamanı bizim Əhməd adlı səs rejissorumuz mənə dedi ki, rus dilində dublyaj orijinala adekvat deyil. Yəni rus dilində bu filmi orijinal versiyadakı kimi şeirlə, poetik tərcümə edə bilməyiblər. Biz isə “Troya”nı Homerdə olduğu kimi sırf şeirlə tərcümə və dublyaj etdik. Ona görə də biz orijinala istinad edirik, rus dilində düblyajlarda çox şeyin üstündən keçirlər. Mən müşahidə etmişəm ki, ingilis atalar sözü ilə bizim atalar sözləri daha çox uyğun gəlir. Misal üçün “tut ucundan göyə çıx” zərb-məsəli eynilə ingilis dilində də var.
Təmkin Məmmədli: Tərcümə ilə bağlı bir məsələyə diqqət çəkmək istərdim. Bədii ədəbiyyat tərcüməsində bəzən az vəsait ödəmək üçün tələbələri bu işə cəlb edirlər. Bu da istər-istəməz tərcümənin keyfiyyətinə xələl gətirir. Dublyajda da belə hallar var?
Vüqar Əhmədov: Xeyr. Təsəvvür edin ki, ATV-də biz o dublyajı yığana kimi şəxsən mən özüm 42 tərcüməçi dəyişmişəm.
Fuad Babayev: “Maşa və ayı” cizgi filmindəki rus dilindəki mahnılar türk və ingilis dilinə məhz mahnı kimi tərcümə edilib. Amma, Azərbaycan dilində o mahnı hissəsi elə rus dilində olduğu kimi qalıb. Bu nəyin təzahürüdür?
Vüqar Əhmədov: Bu texnologiya məsələsidir. Vaxtinız olanda ATV kanalından gedən “Mauqli” cizgi filminə baxın. Bütün mahnıları Rəhman (red. – səs rejissoru) və Ellada xanım (red. – aktrisa Ellada Sarvan) Azərbaycan dilində oxuyublar.
İbrahim Qurbanov: Texnologiya məsələsi ilə bağlı məsələyə aydınlıq gətirmək istəyirəm. Film orijinal çəkiləndə onun musiqiləri və oxunacaq sözləri ayrı-ayrı kanallara qoyulur. Çünki, başqa kanal o filmi alıb dubljay etdikdə öz səsini ora qoyub oxuya bilməlidir. İkinci işin texnologiya tərəfi maliyyəyə bağlıdır. Dublyaj texnologiyası deyəndə səsləndirmə və sinxron mətn üzərinə oxuma nəzərdə tutulur. Yəni bunun hər ikisi dünyada qəbul olunmuş standartdır. Azərbaycanda ən çox sinxron mətnin oxunması tərzinə, yəni sıfır səsləndirməyə üstünlük verirlər.
Fuad Babayev: Yəni biz daha sadə yolu seçmişik.
Vüqar Əhmədov: Təəssüflər olsun ki…
Fuad Babayev: Nədən qaynaqlanır bu? Kadr qıtlığı var?
İbrahim Qurbanov: Xeyr, bu kadr potensialı ilə bağlı deil. Dublyaj ediləcək filmin orijinalını almaq çox baha başa gəlir. Yəni bir filmin qiyməti 100-150 minə, hətta astronomik məbləğə qədər arta bilər. İkincisi, sıfır səsləndirmədə aktyorların əziyyəti və dublyaja sərf olunan vaxt məsələsidir. Mən dublyaj sahəsində həm Türkiyədə, həm də Rusiyada işləmişəm. Bir filmin Rusiyada səsləndirilməsi ən azı 2 həftə vaxt aparır. “Lipsinq” (red. – dublyajın danışan şəxsin dodaq hərəkərinə uyğunlaşdırılması) deyilən dodaq tərcüməsi var ki, bu da xeyli vaxt aparır.
Vüqar Əhmədov: Bizdə ona “ukladçik” deyirlər.
İbrahim Qurbanov: Burada ortaya tələb-təklif məsələsi çıxır. Həqiqətən Azərbaycanda dublyajın bu mərhələsinə məsrəf baxımından ehtiyac varmı? Yeni açılmış “Dalğa” televiziya kanalı var. Biz orada sinxron tərcüməyə üstünlük vermişik. “Lipsinq”ə yaxın iş görməyə çalışırıq.
Fuad Babayev: Ola bilsin ki, mənim indi verəcəyim sual əslində Sizlərə ünvanlanmalı deyil. Ümumiyyətlə, Azərbaycan reallığında kanallarımızın potensial auditoriyasını nəzərə alsaq, filmlərin dublyajı iqtisadi cəhətdən özünü doğruldurmu?
İbrahim Qurbanov: Xeyr. Ən başlıca problemlər də oradan qaynaqlanır. Türkiyədə nümayişə çıxarılan filmin kinoteatrdan gələn gəliri ona xərclənən məsrəfi ödəyir. Amma, bizdə əhalinin kinoman hissəsi heç 100 min nəfəri keçmir. Digər tərəfdən bizim insanlar filmlərə saytda baxmağa üstünlük verir. Digər tərəfdən Azərbaycanda bu gün çox nadir studiyalar texniki cəhətdən yüksək səviyyəli dublyajı həyata keçirmək imkanına malikdir. Çünki, filmi 5.1 surraund səs sistemi ilə (red – Surround – çoxkanallı səs sistemi) prokata qoymaq üçün istehsalçı firma Dolby lisenziya tələb edir. Onun məsrəfi utopik bir rəqəmdir. Filmi 5.1 səs sistemi ilə yığa biləcək yetərincə səs rejissorlarımız var. Sankt-Peterburqda “Lenfilm”də işləyən azərbaycanlı mütəxəssislərimiz var. Onların Rusiyada işləməsinin səbəb odur ki, Azərbaycanda 5.1 lisenziyasını verə bilən nə kanal, nə də prodakşn yoxdur. Amma, Rusiyada CineLab (red – Rusiyada 2001-ci ildə yaradılmış kinostudiya) kimi ən müasir tələblərə cavab verən kinostudiyalar var.
Fuad Babayev: Bu sahənin peşəkarı olmayan, amma kino ilə maraqlanan insanlar üçün 3.1, 5.1 və s. terminlərin sadə dillə açıqlaması necədir?
İbrahim Qurbanov: Siz səsə 2 “kolonka”da da qulaq asa bilərsiniz, 4 və ya 5 “kolonka”da da qulaq asa bilərsiniz. Bunların hər biri ayrıca səs kanalıdır.
Fuad Babayev: Deməli, 5.1 “kolonka”ların sayıdır.
İbrahim Qurbanov: Bəli. 5.1 surraund ətrafı dolayan səs sistemləridir. Reallıqda isə keçən ildən etibarən bizim telekanallar stereo səs sistemi ilə yayımlanır. Yəni tək səs kanalından çıxıb, cüt səs kanalına keçmişik. Bizim 7.1 səs sistemindən danışmağımız hələ çox tezdir.
Fuad Babayev: Amma, hər halda biz daha çox hansı dublyaj məktəbinin şinelindən çıxmışıq? Rus, türk, yoxsa başqa bir dublyaj məktəbinin? Necə düşünürsünüz?
İbrahim Qurbanov: Məncə öz yolumuzu qoymuşuq.
Ellada Sarvan: Biz əvvəllər rus dublyajına baxırdıq. Amma, mən də elə düşünürəm ki, öz məktəbimiz var. Mən bu dublyaja sıfırdan gəlmişəm. Bu işdə bizə rejissorlar kömək olub.
Təmkin Məmmədli: Düblyaj Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində tədris olunur?
Ellada Sarvan: Xeyr, tədris olunmur.
Vüqar Əhmədov: Rusiya məktəbi nəinki bizə, hətta Amerikaya da öz təsirini göstərib.
Hüsniyyə Mürvətova: Mən türk düblyajını o qədər də bəyənmirəm.
İbrahim Qurbanov: Rusiya Sovetlərdən sonra bir çöküş yaşadı. Son 5 ildə Rusiya dublyajının adı heç ilk 10-luqda yox idi. Hazırda Rusiya dublyajının Amerikaya, Fransaya çataraq 1-ci olmaq ehtimalı var.
Fuad Babayev: Dublyajda adekvat tərcüməyə nail olmaq üçün texnoloji prosesdə, redaktə prosesində hansı mərhələlər qurulub?
Vüqar Əhmədov: Dublyajın tərcüməsi və redaktəsi başqa tərcümələrdən tamamilə fərqlənir. Görüntüsüz tərcüməni oxuyanda adamı gülmək tutur ki, bu nə biabırçılıqdar. Amma, tərcüməyə görüntü və hərəkətin kontekstində qiymət verilməlidir. Tamaşaçının yaradıcı insanlara adekvat cavabı, yəni televiziyaya baxıb-baxmamaq hüququ var. Əgər hər hansı filmin dublyajına tələb olmasa, təklif də olmayacaq.
Hüsniyyə Mürvətova: Amma, mən Sizə deyim ki, elə tamaşaçı da var ki, deyir mən bizim dublyaja baxıram. Bəzən də səsə görə baxırlar.
Fuad Babayev: Hüsniyyə xanım, Sovet dövründəki dublyaj ənənələrindən müasir dublyaj aktyorlarımız, rejisssorlarımız nəyisə əxz edirlərmi? Orada müəyyən təcrübə kapitalı var idi və o insanlardan hazırda çalışan varmı?
Hüsniyyə Mürvətova: Əlbəttə. Mən ilk dəfə ANS kanalında başlamışam. Ümumiyyətlə, mənim səsimi VVS şirkəti üzə çıxarıb, reklam yazmışıq. İlk dəfə səhv etmirəmsə, 1999-cu ildə “Beşinci element” filmində mən Milla Yovoviçi, Eldəniz Rəsulov isə Bryus Uillisi səsləndirib. İnanın ki, oturdum və heç bir hazırlıq olmadan başladım filmi səsləndirməyə. Eldəniz Rəsulov dublyajda çox güclü aktyordur və mən də çalışırdım ki, filmi səsləndirəndə Eldəniz müəllimdən geri qalmayım. O incəməsin ki, aktrisa təzədir, onu axsadır. İstəmədim ki, onu ləngidəm. Ona görə də tərəf müqabildən çox şey asılıdır. Yəni əsas aktyor filmi hiss etməlidir. Bəzən elə olur ki, biz ekrana baxa bilmirik, çatdıra bilmirik. Amma, mətni biz hiss edərək oxumalıyıq. Mən sevə-sevə bu işlə məşğul oluram. Bu işi sevməlisən, onun hər bir əziyyətinə qatlaşmalısan, bezməməlisən. Əgər işini sevməsən, heç bir nəticə ola bilməz. Mən Arif Həbibinin adını çəkmək istəyirəm. Çünki, Arif Həbibi dublyaj işinin ən böyük sənətkarlarından biridir. Vaxtilə kinostudiyada 2-3 aya bir filmi səsləndirirdilər. Sinxron səsləndirmə o idi. Hər aktyor bir rolu səsləndirirdi və aktyorlar da bu dublyajdan yaxşı qonorar alırdılar.
Rəhman Hacıyev: Əgər səs rejissoru filmə urəyini qoysa o musiqi səhnələrini də dublyaj edə bilər. Təbii ki, buna vaxt da lazımdır. “Ofisdə milad şənliyi” adlı filmdə rep səhnəsini biz tam dublyaj etdik. Hətta, Rusiya dublyajında da çox zaman özlərinə əziyyət verib mahnıları səsləndirmirlər. “Taxt oyunları” dünya serialının orijinalının premyera girdiyi gecəsi artıq dublyaj olunmuş variantı internetdə var.
Fuad Babayev: Bu pirat nüsxəsidir?
Rəhman Hacıyev: Bəli. Amma, “AMEDIA” onun lisenziyasını aldı. Aldığı zaman insanlar pirat variantın səslərinə o qədər alışmışdılar ki, tamaşaçını qıcıqlandırmamaq üçün səsləndirmədə o səslərə yenə də müraciət olunur.
Fuad Babayev: Mən başqa bir məsələyə aydınlıq gətirilməsini istərdim. Rus və türk dillərini Azərbaycan tamaşaçısının başa düşməsi dublyaj işinə mənfi təsir göstərmir ki?
Vüqar Əhmədov: Mən dram tamaşalarının da rejissoru olmuşam, film də çəkmişəm, indi dublyaj sahəsində çalışıram. Mən istərdim ki, gələcəkdə bizim dublyajımız sırf öz filmlərimizin də dublyajı ilə, səsləndirilməsi məşğul olaydı.
Hüsniyyə Mürvətova: Yəni elə filmlər var ki, orada səslər yerində yazılır, elə filmlər var ki, sonradan kinostudiyada dublyaj edilir.
Ellada Sarvan: Mən Vüqar müəllimlə razıyam. Elə filmlərimiz, seriallarımız var ki, baxırsan aktyor oynayır, filmə baxılır, amma aktyorun cılız səsi mane olur.
Hüsniyyə Mürvətova: Kinostudiyada çəkilən filmlərin səsləndirilməsinin 25 faizini dublyaj aktyorlarına saxlayırlar. Dəfələrlə olub ki, mən baş rolları səsləndirmişəm. Aktrisanın aldığı qonorarın 25 faizini mən almışam.
Fuad Babayev: Adətən hansı səbəbdən bu baş verir?
Hüsniyyə Mürvətova: Yəni səs uyğun gəlmir. Elə film olub ki, rejissor məni dəvət edib deyib ki, aktrisanın oyunu məni qane etmir. Sən bu rolu diriltməlisən. Kinostusiyada çəkilən filmlər, ümumiyyətlə dublyaj olunur, amma yeni seriallarda səsləndirmə yerində yazılır. Bu dünyada da qəbul olunmuş tendensiyadır.
İbrahim Qurbanov: Şərt də var. Müəyyən festivallara qatılmaq üçün canlı səsləndirmə şərtdir.
Ellada Sarvan: Bizdə hərdən elə olur ki, bəyənilmir. Deyirlər ki, pis dublyaj etmisiniz, səs yaxşı gəlmir. Çünki aktyorun səsi ilə bərabər otağın səsi, havanın səsi, hər bir şeyin səsi olmaldır. Bütün effektlər səsləndirilməlidir, bizdə isə o demək olar ki, yoxdur.
İbrahim Qurbanov: Hazırda “Taxt oyunları” serialını sıfırdan səsləndiririk. Deyim ki, çox da uğurlu alınacaq. AMEDIA şirkəti ilə rəsmi müqaviləmiz var. Bizim aldığımız filmlərdə effekt ayrı, musiqi ayrı, danışıq isə ayrı kanaldadır və bunları birləşdirən ümumi səs kanalı var.
Fuad Babayev: Məni bir sual da düşündürür. Misal üçün ədəbiyyatda tənqidçilər var, kino, teatr tənqidçiləri var. Dublyajın necə tənqidçiləri varmı?
Ellada Sarvan: Dublyajın tənqidçiləri tamaşaçılardır.
İbrahim Qurbanov: Bizdə yeni formalaşır.
Vüqar Əhmədov: Dublyaj da kino kimi incəsənətin bir qolu olduğu üçün onu bölməyə ehtiyac yoxdur. Bizdə dublyajla bağlı ixtisaslaşma yoxdur, o sinkretik sənətin bir növüdür.
Hüsniyyə Mürvətova: Yayda bizi bir şirkət dəvət etdi. Bu filmi bizə Hollivudla əlaqəsi olan Moskva şirkəti sifariş etmişdi. Bu cizgi filmi ABŞ-da 50 dildə gedəcəkdi. 40-50 nəfər aktyorun arasından film üçün səslər Amerikada Hollivudda seçildi. Məni baş rola təsdiq etdilər. Eldəniz müəllim bizim rejissorumuz idi, Moskvadan Dima adlı səs rejissoru gəlmişdi. O Bakıda məhz bizlə işlədi və o layihə çox uğurlu alındı. “Yaramaz mən” adı altında kinoteatrlarda prokata çıxdı.
Vüqar Əhmədov: “Yaramaz mən” adının tərcüməsi bizim leksikona uyğun gəlmir.
Hüsniyyə Mürvətova: Onu mənə də deyiblər. Mənim işim səsləndirməkdir. Nədənsə, bu layihə Azərbaycanda saxlanıldı. Amma, ümid var ki, bu davam edəcək. Sonra Cinema Plusda 2 cizgi filmi səsləndirmişəm. Elə layihələr var ki, ora daha çox məşhur simaları, tutaq ki, aktyor olmayan aparıcıları, müğənniləri cəlb edirlər. Amma son dövrlərdə biz aktyorları da belə layihələrə dəvət edirlər. Misal üçün “Həşəratların gizli həyatı”na məndən başqa bir çox aktyorları da dəvət etmişdilər.
Vüqar Əhmədov: Film seçimi çox vacib şərtlərdən biridir. Mən rəqabətdən qorxmuram. Biz çalışmalıyıq ki, öz dəsti-xəttimiz olsun. Filmin janr xüsusiyyəti əsasdır. Yəni bu dedektivdirsə dedektiv olmalıdır, uşaq filmidirsə uşaq filmi, melodramdırsa melodram olmalıdır.
İbrahim Qurbanov: Bir fransız komediyası 120 səhifə olduğu halda, əkşn (red. – kinematoqrafda janr, dava, təqib, atışmanın əsas yer aldığı döyüş filmi) janrında olan bir film 26 səhifədir. Təbii ki, belə bir filmin dublyajı daha az vaxt aparır. Amma, eyni həcmli başqa janrlı filmin dublyajı isə rentabelli deyil.
Fuad Babayev: Tutaq ki, ədəbiyyatda Nobel, jurnalistikada Pulitser mükafatı var. Bizdə və ya dünya miqyasında dublyaja görə mükafat verilir?
Hüsniyyə Mürvətova: 8 mart günündə hansısa təşkilat səviyyəsində ilin aktrisası, ilin gözəl səsi nominasıyasında 2 dəfə mükafat almışam.
İbrahim Qurbanov: Filmin səsləndirilməsinə görə “Oskar” nominasiyası var. Ümumilikdə baxanda, filmin səsləndirilməsi də dublyaj işinin tərkib hissəsidir. Xarici aktyorların profillərinə baxsaq onların oynadığı rollarla yanaşı, səsləndirdiyi obrazların da olduğunu görərik.
Vüqar Əhmədov: Səsləndirmə filmlərdə demirəm əsas, amma çox vacib şərtlərdən biridir. Lüi de Fünesi sovet məkanında qəhrəman edən onu səsləndirən rus aktyor (red. – rus sovet teatr və kino aktyoru Vladimir Keniqson) olub.
Fuad Babayev: Sovet dövrün dublyaj sənətkarlarından hazırda kimlər fəaliyyət göstərir?
Hüsniyyə Mürvətova: Bəli, var. Ədalət Məmmədov, Eldəniz Rəsulov, Şəfəq Əliyeva, Venera Abbasovanı göstərə bilərəm. Rəhmətlik Ruslan Nəsirov var idi dublyajda. Unikal səsi vardı, hətta o insan aktyor da deyildi. Cavan oğlan idi, 40 yaşında ürək xəstəliyindən dünyasını dəyişdi. Hazırda mənim də ürəyim xəstədir. Bu artıq bizdə peşə xəstəliyidir. Çünki, biz havasız studiyalarda çox oluruq, hava az uduruq, studiyadan çıxan kimi də evə gedirik. Biz təmiz hava görmürük. Mən öz adıma deyirəm, yəqin Ellada xanım da təsdiqləyər. Dublyaj elə sənətdir ki, biz hər gün öyrənirik. Kənardan baxana elə gəlir ki, dublyajda pul var, sənətə aidiyyatı olmayan adamlar dublyaja gəlmək istəyir, lakin işin çətinliyini görüb qaçırlar.
Fuad Babayev: Məşhur “Xaç atası” filmində Marlon Brando təkidlə Koppolaya deyib ki, məni çəkin və yaxud dəqiq bilrəm ki, Vladimir Vısotski Stanislav Qovoruxinə təkidlə deyib ki, Jeqlov rolunda (red. – “Görüş yerini dəyişmək olmaz”) o olmalıdır. Həqiqətən filmə baxanda, görürsən ki, alınıb. Dublyaj aktyorlarında da buna bənzər hallar olurmu?
Ellada Sarvan: Olur. Baxırsan ki, bu rol mənlikdir.
İbrahim Qurbanov: Allahverdi Yolçuyev “Qarfild”i dublyaj edəndə özü dedi ki, bu rolu o gözəl yaza bilər. Və yaxud da 2017-ci ilin filmi “Meymunlar planetində ” Vüsal Xalidoğlu dedi o meymunu özü yazacaq. Yəni aktyor öz potensialını hiss edir.
Fuad Babayev: Telekanallarda proqram siyasətinə geniş nüfuz edən reytinq dublyaja da hər hansı təsir göstərirmi?
Vüqar Əhmədov: Filmlərin seçilməsində birbaşa qərar reytinqə bağlıdır. Mən özümü zövqlü insan sayıram. Amma, dəfələrlə olub ki, mənim zövqümlə seçilən filmlər iflasa uğrayıb.
Fuad Babayev: Konstantin Ernst deyirdi ki, “Birinci kanalın” efir setkasına qol çəkəndə Konstantint Ernst olduğunu unutmalı olur.
Vüqar Əhmədov: Ona görə də mən film seçimimdə nəyi bəyənmirəmsə, onu verirəm və uğurlu olur.
İbrahim Qurbanov: IMDb-də(red – Internet Movie Database, kinofilmlərin internet bazası) hər hansı bir filmin reytinqi 7.5 və ya ondan yuxarıdırsa, demək bu baxımlı filmdir. Lakin bununla belə mentalitetimizə uyğun olmayan filmlər bizim efirdə gedə bilməz.
Fuad Babayev: 2018-ci ili üçün hədəfləriniz nədir?
İbrahim Qurbanov: Serial və filmlər üzrə ixtisaslaşan yeni açılmış “Dalğa” kanalımız var. Xəzər TV və “Dalğa” kanalı olaraq hədəfimiz filmləri istehsalçıdan götürdüyümüz orijinal keyfiyyətdə öz tamaşaçımıza çatdırmaq və bu sahədə ixtisaslaşmaqdır.
Vüqar Əhmədov: ATV Plus olaraq 5.1 üslübünda səsləndirməyə ilk dəfə biz imza atmışıq. Bizim də məqsədimiz ondan ibarətdir ki, öz dilimizə hörmətlə yanaşaraq onun inkişafında töhfələr verək. Biz çalışırıq ki, dilimizə lazımsız, gərəksiz qarmaqlar atmadan özümüzün dil üslübumuzu tamaşaçıya təbliğ edək və bu təbliğ filmlər vasitəsilə olsun. Çünki, tamaşaçı daha çox görməyə üstünlük verir, nəinki eşitməyə.
Hazırladı: Təmkin Məmmədli, 1905.az