HƏVƏNGDƏSTƏ

hƏVƏNGDƏSTƏ

Sütun

DOSTLUQ MƏSƏLƏSİ

Çox tez-tez sosial şəbəkədə insanlarımız hansısa göstəricilərə uyğun gəlməyən (gəlmək istəməyən?) insanları öz dostluqlarından uzaqlaşdırdıqları (uzaqlaşdıracaqları?) barədə statuslar yazırlar. Bəziləri daha humanist davranaraq bu addımı atmağın məsuliyyətini dostluqlarında görmək istəmədikləri sosial şəbəkə istifadəçilərinin üzərinə qoyurlar.

“TIXACOLOGİYA”YA GİRİŞ

(birinci yazı)


Azərbaycan paytaxtını “inhisar”a almış tıxaclardan şikayətlənməyən Bakı sakinini tapmaq çox çətindir.


Hamı narazıdır.


Az qala hər gün Bakıda, ixtiyari A nöqtəsindən ixtiyari B nöqtəsinə avtomobillə, ya da avtobusla çatma müddəti ilə bağlı yeni anti-rekordlar vurulur. Prosesin günlərin bir günü şəhərin tamamilə dayanacağı ilə nəticələnəcəyini proqnozlaşdıranlar da var.

MEYXANA MEYDANI

(birinci yazı)


Keçmiş sovet adamlarına yaxşı tanış olan bir lətifə var. Bu lətifədə ABŞ prezidenti ilə Sov.İKP MK-nın birinci katibinin kiçik mübahisəsi yer alır. Mövzu nə olur? Əlbəttə, demokratiya! Demək ən yaxşı halda cəmi 8 il prezidentlik edə biləcək amerikalı deyir ki, onun ölkəsində demokratiya var. Və bunu sübut eləmək elə də çətin deyil. İstənilən adam Ağ evin qarşısına gəlib ABŞ prezidentini söyə bilər. Bu şəxsi də heç kim tutmaz…

Şuşa XIX əsrin ortalarında

12698274_808648279260812_889075803274164884_o-768x576

1851-ci ildə Tiflisdə, Qafqaz Canişini Dəftərxanasının Tipoqrafiyasında  nəşr olunan “1852-ci il üçün Qafqaz təqvimi” kitabında Şuşa şəhərinin Konstantinoviç familiyalı şəxs  tərəfindən hazırlanmış statistik-təsviri verilmişdir.

1918-ci ildə Şamaxı qəzasında həyata keçirilən soyqırımı

IMG_0201

Qədim Azərbaycan şəhəri Şamaxı 1918-ci ilin martında erməni-daşnak qüvvələrinin dəhşətli talan və vəhşiliklərinə məruz qalmışdır. Fövqəladə Təhqiqat Komissiyanın üzvləri tərəfindən Şamaxı şəhəri və Şamaxı qəzası üzrə ermənilərin törətdikləri vəhşiliklər haqqında 7 cild, 925 vərəqdən ibarət təhqiqat materialları toplanmışdı.

“Erməni soyqırımı”: Faktların həqiqəti

solmaz-tohidi1

Ermənilərin Yaxın Şərq və Qafqaz bölgələrində milli-siyasi qüvvə kimi siyasət səhnəsinə çıxmasının tarixi XIX əsrin əvvəllərindən – Rusiya-İran və Rusiya-Türkiyə müharibələrinin nəticələri olaraq 1813, 1828, 1829-cu illər Gülüstan, Türkmənçay və Adrianapol müqavilələri ilə başlayır. Bu müqavilələr əsasında   Azərbaycan, Gürcüstan və Türkiyənin tarixi ərazilərinin bölünməsi, ermənilərin İrandan və Türkiyədən əzəli Azərbaycan (13 xanlığın ərazisi) və Gürcüstan (Axaltsix və Axalkalaki) torpaqlarına köçürülməsi  erməni əhalisinin həyatında əsaslı iz qoydu. Yeni tarixi şərtlər, həmçinin istər Osmanlı Türkiyəsi, istərsə də Rusiya İmperiyasında erməni əhalisinin nisbətən üstün və qabaqcıl vəziyyəti,  er-məni milli şüurunda yüz illərlə bəslənən öz müstəqil  dövlətçiliyini yaratmaq ide-yasını artıq yetişməkdə olan erməni millətçiliyinin siyasi devizinə çevirdi. “Böyük Ermənistan” onun “yaradıcılarının” planlarına görə Osmanlı Türkiyəsinin və Rusiya İmperiyasının (Qafqazın – Azərbaycanın və Gürcüstanın) böyük ərazilərini əhatə etməli idi.  Bu isə hakimiyyətlə öz separatçı niyyətlərini bəyan etmiş erməni əhalisi arasında artıq müəyyən münasibətlərin başlanmasını şərtləndirirdi.