قتل عام سالهای ١٩۰٥–١٩۰۶: در نتیجه کشتارهای وسیع ای که در این سالها بدست دسته های مسلح ارمنی رقم خورد، ٧ شهر بزرگ قفقاز جنوبی بشدت ویران گشته و۲٥۲ روستا در ١۲ ولایت طومعه حریق گردیده و تخریب شده است. صد هزار خانواده از ولایات و چند هزار نفر نیز از شهرهای خود آواره و ده هزار نفر نابود گشته اند.
کشتارهایی که ارمنی ها در سالهای ١٩۰٥–١٩۰۶ مرتکب آن شده اند، به ترتیب زمانی به شرح ذیل تقدیم میگردد:
در شهر باکو
موج اول کشتارها در باکو، ۶–٩ فوریه سال ١٩۰٥
موج دوم کشتارها در باکو، ۲۰–٣۰ آگوست سال ١٩۰٥
موج سوم کشتارها در باکو، ۲۰–۲٥ اکتبر سال ١٩۰٥
در شهر ایروان
موج اول کشتارها در ایروان، ۲۰–۲٣ فوریه سال ١٩۰٥
موج دوم کشتارها در ایروان، ۲٣–۲۶ می سال ١٩۰٥
موج سوم کشتارها در ایروان، ١۸ سپتامبر سال ١٩۰٥
موج چهارم کشتارها در ایروان، ۲٧ می، ۸–٩ ژوئن سال ١٩۰۶
در ولایت ایروان، ماهای می-ژوئن سال ١٩۰٥
در ولایت نخجوان،
در قسمت تحتانی رودخانه نخجوان و همچنین در خود شهر، در مبدا رودخانه جهری-١۲ می سال ١٩۰٥
در قسمت فوقانی رودخانه نخجوان ١۲–١۸ می سال ١٩۰٥.
در مصب رودخانه الینجه، در حوزه روستای شوروت و رود گیلان، ١۲–١۸ می سال ١٩۰٥.
در منطقه شرور-دره لگز
در بخش شرور- ۲٩–٣١ می سال ١٩۰٥
در بخش دره لگز- بین ماههای می –ژوئن سال ١٩۰٥
در شهرستان اچمازین- ۲۴ می-٥ ژوئن سال ١٩۰٥
در شهرستان سورمئلی- ۲–٤ ژوئن سال ١٩۰۶
در شهر گنجه- ١۸–۲٣ نوامبر ١٩۰٥
در شهرستان ارش- ۲۸ نوامبر سال ١٩۰٥
در شهرستان شوشا
١۶–۲۲ آگوست سال ١٩۰٥
١۲–۲۲ جولای سال١٩۰۶
در منطقه خوجالی
ماههای آگوست-نوامبر سال ١٩۰٥
١۲–١۸ جولای سال ١٩۰۶
در شهرستان جوانشیر- ۲۸ نوامبر سال ١٩۰٥
در شهرستان زنگزور- ۲٩ جولای-۲٩ آگوست سال ١٩۰۶
در شهرستان قزاخ- ١۸ –۲۸ نوامبر سال ١٩۰٥
ماههای مارس-آوریل سال ١٩١۸. آذربایجانی ها بدست نیروهای مسلح ارمنی قتل عام شده اند.
اواسط ماه مارس سال ١٩١۸. ولایت جواد و ناحیه آستارا.
۲٧ الی ۲٩ مارس سال ١٩١۸. در شهرستان شماخی. شهر شماخی و ٧۲ روستای آن ولایت توسط نیروهای بلشویکی-داشناکی ویران شده است. در جریان قتل عام شماخی ۸ هزار نفر آذربایجانی، از جمله ١۶٥٣ زن و ٩۶٥ کودک به قتل رسیده است. خسارات مادی وارده به اهالی بومی به نرخ همان روز افزون بر یک میلیارد روبل برآورد شده است.
از ٣۰ مارس الی اول آوریل، شهر باکو. سورن شاومیان، اوچیان، گالستیان، سرکیس، گابر-کوری، آرتاک، مانوچاروف، آکوپوف و غیره ها از عوامل فوق العاده “فعال” قتل عام های باکو بوده اند. در جریان کشتارها و غارت های سه روزه، ١۲ هزار نفر آذربایجانی به قتل رسیده است.
در ولایت قوبا. سرکردگی دسته قلدوری را که عامل کشتارها در ولایت قوبا بوده، هامزاسب نماینده تام الاختیار شاومیان بر عهده داشته است. در ماه آوریل، ١۲۲ روستای مسلمان نشین آن ولایت ویران و صدها تن از آذربایجانی ها و اهالی بومی-کوهی، از جمله لزگی ها ناپدید شده اند.
روز ۲۴ مارس سال ١٩٩۰، قتل عام بقانیس آیریم. در چنین روزی ارمنی ها با بکارگیری ادوات نظامی و سلاح های مدرن متعلق به روسها، به روستای بقانیس آیریم که در واقع یک روستای کوهستانی کوچکی در بخش قزاخ میباشد حمله کردند. اهالی غیر نظامی روستا در نتیجه شکنجه هایی که در هیج یک از اصول انسانی نمی گنجد به قتل رسیده و برخی از آنها بطور زنده در آتش سوخته اند. همان روز ١٧ خانه در این روستا به شلیک آر پی چی تخریب شده و ١١ خانه نیز در یک اقدام قلدورمنشانه به یغما رفته است. در این فاجعه، ٥ نفر از اعضای یک خانواده را که بر اثر شکنجه ها جان باخته بودند با ریختن بنزین روی اجسادشان در آتش سوزانده اند. یک نفر هم بالای کومه علف خشک در حیاط خود در میان شعله های آتش جان باخته است. پلیس کشیک آن روستا به شلیک گلوله جان باخته است. دو نفر دیگر نیز بوسیله سلاح گرم مجروح شده اند. مسنترین مقتولین ٧٥ ساله و کم سنترین آنها نیز نوزاد ٣٩ روزه یی بوده است.
١٧ فوریه سال ١٩٩۲– قتل عام قره داغلی: در چنین روزی روستای قره داغلی از توابع بخش خوجاوند از سوی نیروهای مسلح ارمنی اشغال شده است. در روز اشغال ١١۸ نفر در آن روستا بوده اند. همه آنها به اسارت گرفته شده اند. ۶۶ نفر از اسیران تحت شکنجه های بی رحمانه و سخت جان باخته و آزادی بیش از ٥۲ اسیر هم خیلی مشکل بوده است. اکثریت قاطع آنهایی که از اسارت نجات یافته اند بعد از مدت کوتاهی بر اثر شکنجه های سختی که در دوره اسارت متحمل شده اند و آمپولهایی با ترکیبات مجهولی که به آنها تزریق شده بود جان خود را از داده اند. ده نفر از قربانیان حمله های نیروهای مسلح ارمنستان به قره داغلی، زنان و ۸ نفر هم شاگردان مدرسه بوده اند.
۲۶ فوریه سال ١٩٩۲–قتل عام خوجالی: شهر خوجالی در آذربایجان در تاریخ ۲۶ فوریه سال ١٩٩۲ توسط واحدهای نظامی ارمنی و به کمک هنگ موتوریزه شماره ٣۶۶ شوروی سابق اشغال شده است. در جریان این اشغال ۶١٣ نفر از ساکنین خوجالی به قتل رسیده و ۴۸٧ نفر معلول گشته و ١۲٧٥ نفر از غیرنظامیان نیز اعم از پیرو زن و کودک به اسارت گرفته شده و در معرض حقارت و تحقیرها و ظلم ارمنی که عقل از درک آن عاجز میباشد قرار گرفته اند. هنوز هم هیچ خبری از سرنوشت ١٥۰ نفر در دست نمیباشد. ١۰۶ نفر از آن ۶١٣ نفری که در خوجالی به قتل رسیده اند زن و ۶٣ نفرشان کودک و ٧۰ نفر هم پیر بوده اند. در نتیجه قتل عام خوجالی همه اعضای ۸ خانواده کاملا از بین رفته، ۲٥ کودک هم پدر و هم مادر خود را و ١٣۰ کودک نیز یکی از والدین خویش را از دست داده اند.
۸ آوریل سال ١٩٩۲-قتل عام آغدابان: بامداد روز هشتم ماه آوریل روستای آغدابان از توابع بخش کلبجر که ١٣۰ خانوار را در خود سکنی داده بود توسط افراد مسلح ارمنی کاملا در آتش سوخته است. ٧٧٩ نفر از غیر نظامیان این روستا مورد شکنجه های غیر انسانی قرار گرفته و ٧٩ نفرشان به قتل رسیده اند. ۸ نفر از مقتولین ٩۰-١۰۰ ساله و ۲ نفرشان خردسال بوده و ٧ زن زنده زنده به آتش کشیده و ۲ نفر ناپدید و ١۲ نفر نیز متحمل خسارات های جسمانی شدیدی شده اند.
