سخنی چند در باره سیاستشناسان ارمنی تبار روسیه

در کتابی تحت عنوان “علم سیاست در پشت زمینه دوره گذر در روسیه” (به زبان روسی، مسکو سال ۲۰۰۹) به قلم ی. آ. پیاسیان آمده است که از سال ۱۹۹۰ تا سال ۲۰۰۷ تعداد ۴۳۵ شهروند روسی موفق به دریافت درجه علمی “دکترای علوم سیاسی” در آن کشور شده اند. این یک رقم بسی بزرگی است.

در دوره ۱۷ ساله فوق الاشاره، از میان سیاست شناسان روسی که مفتخر به دریافت درجه دکترا شده اند، مشخصات هشت دانشمندی با نام خانواداگی ارمنی به چشم میخورد. بهتر است با عناوین تزهای علمی برخی از آنها آشنا شویم.

دانشمندی بنام کوتانجیان در سال ۱۹۹۲ در آکادمی مدیریت روسیه از تز دکترا در موضوع “مشکلات ملی-سیاسی برای امنیت ملی: اجماع بعنوان تحلیل متمدن از مناقشه” دفاع کرده است.

در سال ۱۹۹۹ که کشتار بی سابقه در پارلمان ارمنستان را در اذهان ما تداعی میکند، دانشمندی با نام خانوادگی کاراپتیان، در انستیتوی مطالعات اجتماعی-سیاسی آکادمی علوم روسیه از تزی پیرامون “بحران نظام در ارمنستان: تحلیل اوضاع و راه برونرفت از بحران” دفاع کرده است.

دو سال بعد، دانشمند دیگری که شهرت توگانیان را دارد، موفق به دفاع از تزی با موضوع “ابعاد سیاسی-اجتماعی و اقتصادی روابط روس-ارمنی در دوران گذر” در همان انستیتو شده است.

این هم موضوع تز دکترایی است که توسط دانشمندی بنام مکرتیچیان در سال ۲۰۰۴ در دانشگاه دولتی مسکو بنام لمونوسوف تکمیل شده است: “پان ترکیسم موجود در ژئواستراتژی قفقاز ترکیه بعنوان مشکل جهانی در روابط بین الملل معاصر (تحلیل سیاسی)”.

وارتومیان، یکی دیگر از دانشمندان ارمنی، در سال ۲۰۰۵ از تز دکترا در خصوص “روند سیاسی منطقه یی در روسیه معاصر: تحرکات ، تمایلات و خصوصیات آن” در دانشگاه دولتی اجتماعی روسیه دفاع نموده است.

والسلام.

جنایتکاران ملیتی ندارند. پس دانشمندان چطور؟ به هر حال، بعید است که نداشته باشند…

آینور حسین اوا

                                                                                                          1905.az