امروز آذربایجان هشتمین سال استقلال خود را طی می نماید. یکی از دستاوردهای مهم مان در دوران استقلال کشور در آن خلاصه می شود که، ما به امکان ایجاد منظره واقعی تاریخ و حوادثی که، مخفی نگه داشته شده، جعل گردیده و مورد تحریف قرار گرفته است، دست یافته ایم. یکی هم از این حوادث، روز نسل کشی آذربایجانی ها می باشد که، توسط دولت مان ارزش سیاسی و حقوقی خود را یافته است و امروز سالروز آن را گرامی می داریم.
ضمن اینکه، ما سالیانه ۳۱ مارس را بعنوان روز نسل کشی آذربایجانی ها گرامی می داریم، بار دیگر به گذسته تاریخی خود باز گشتته و جنایات خونین گسترده را که، علنا نسبت به ملت مان رخ داده است، با زخم دل بیاد می آوریم.
در طی قرنهای ۱۹ و ۲۰ یک سری فجایع سنگین بر سر ملت مان آورده شده است. بارها پاکسازی نژادی و کشتار خونین بر علیه آذربایجانی ها بدست ارامنه که، مجری بیرحمانه و پلید سیاست امپراتوری ابرقدرتها می باشند، انجام گرفته، ملت مان را دچار محرومیتهای شدید، فجایع ملی و مشقتها قرار داده اند. صدها هزار آذربایجانی بی گناه بخاطر ملیت شان محو گردیده، از زادگاه خود طرد شده و مناطق مسکونی قدیم آذربایجان تبدیل به ویرانی گردیده است.
سیاست نسل کشی که ملی گرایان ارمنی در آغاز قرن با بهرمندی از سیاست امپراتوری روسیه و در سالهای ۴۰ و ۵۰ از رژیم شوروی آن را اجرا کردند، از اواسط سالهای ۸۰ به بعد تحت عنوان سیاستهای بازسازی تقویت بیشتری یافته و فجایع جدیدی برای ملت آذربایجان ببار آورده است. متاسفانه، این اقدامات خونین نه از طرف جامعه جهانی و نه مسؤلان وقت جمهوری آذربایجان بموقع مورد ارزیابی اصولی قرار نگرفته و بنابراین نیز، شرایط برای دست باز کردن نیروهای ملی گرای تجزیه طلب فراهم ساخته است. بر اثر همین است که، در مرحله اولیه مناقشه باصطلاح قره باغ کوهستانی تحمیلی از سال ۱۹۸۸، صدها هزار آذربایجانی بدلیل تابعیت ملی خود از بین برده شده و از سرزمینهای تاریخی خود رانده شده است، جنایات وحشی نسبت به مردم که، در ژانویه سال ۱۹۹۰ در باکو و دیگر مناطق آذربایجان ندای اعتراض برعلیه چنین بی عدالتی سر می دادند، بقوع پیوسته و در سال ۱۹۹۲ نسل کشی خونین خوجالی اتفاق افتاده است.
در اثر اقدامات حادثه جویی تجاوزکاران ارمنی و اندیشه پردازان ارمنستان بزرگ در زمینه پاکسازی نژادی، متجاوز از یک میلیون نفر از هم میهنان مان از خانه و کاشانه خود مطرود گردیده و محکوم به هر گونه رنج و عذاب شده اند. تنها در قرن ۲۰ بیش از دو میلیون آذربایجانی به اشکال مختلفی در معرض آثار تلخ سیاست های منفور نسل کشی توسط دشمنان مان قرار گرفته اند. ولی با وجود این فجایع و مشکلات و بی عدالتی ها، ملت مان موجودیت خود را حفط کرده، عزم استقلال خود را محفوظ داشته و اراده قوی بنمایش گذاشته است.
امروز ما بار دیگر در صفحات تاریخ مان مرور میکنیم. به دستاورد های خود افتخار کرده و بخاطر ناموفقیتهای مان مکدر هستیم. اکنون همه بسترها برای موجودیت آذربایجان بعنوان کشور مستقل، اعلام ندای حق خود برای کل جهانیان و تلاش جهت رفع بی عدالتی های در گذشته، فراهم شده است.
یکی از وظایف اصلی پیش رو مان، پرورش حافظه ملی قوی در نسل کنونی و نسلهای آینده راجع به نسل کشی که در قرن اخیر نسبت به ملت مان بوقوع پیوسته است، دستیابی به ارزیابی سیاسی و حقوقی در جهان نسبت به این فجایع
و کوشش برای رفع آثار تلخ آن و دیگرعدم تکرار چنین حوادث می باشد. و بدین منظور هم فقط باید اتحاد قوی و تزلزل ناپذیر ملی را بنمایش بگذاریم. جلوی هرگونه خیانت و تجاوز احتمالی بر علیه مردم کشور مان را می توان با عزم و اراده برای مبارزه پایدار در راه دولت آذربایجان مستقل که برای همه مان بعنوان هدف والا محسوب می گردد، گرفت.
شما را به اتحاد و مبارزه زوال ناپذیری در راه حراست از منافع ملی و حقوق ملت مان فرا میخوانم.
