هم میهنان گرامی.
خطاب من به شما در رابطه با نسل کشی های روز ٣١ مارس که روز حزن و اندوه و حافظه تاریخی آذربایجانیان جهان است، میباشد.
سیاستهای نسل کشی ملی گرایان شونیستی ارمنی علیه ملت آذربایجان بیش از دویست سال قدمت دارد. هدف از این سیاستهای منفور، بیرون راندن آذربایجانی ها از سرزمینهای تاریخی خود و ایجاد دولت خیالی “ارمنستان بزرگ” در آن سرزمینها بوده است. جهت تحقق این سیاستهایی که در مقاطع مختلف تاریخی پاسخگوی منافع برخی دولتهای عمده جهانی بوده، برنامه های عقیدتی، نظامی و سازمانی پایداری به اجرا گذاشته شده است. تاریخ ملت ما بصورت آشکار تحریف گردیده و تاریخ دانان و تئوریسنهای ارمنی برای تصاحب توپونیمها و آثار فرهنگی ما تلاشهای مستمری کرده اند. سیاستهای نسل کشی که دهها سال ادامه داشته همواره تجاوز ایده لوژیک همه جانبه و ترور و حتی در برخی مواقع نیز عملیاتهای نظامی تمام عیاری را بهمراه داشته است.
اسکان گسترده ارمنی ها در سرزمینهای تاریخی ما بدنبال تجزیه آذربایجان بین روسیه و ایران، کشتار اهالی آذربایجانی توسط ارمنی های داشناکی در سالهای ١٩۰٥ و ١٩١٨، واگذاری منطقه “زنگزور” به ارمنی ها در سالهای ٢۰ قرن بیستم میلادی، ایجاد خودگردانی ارمنی در خاک قره باغ، تبعید هم میهنان ما از ارمنستان در سالهای ١٩۴٨-١٩٥٣ جزو برنامه راهبردی واحدی بوده است. ادعاهای ارضی جدید ارمنستان علیه آذربایجان در اواخر سالهای ٨۰ قرن گذشته میلادی بنا بر تحریک سران وقت اتحاد شوروی، منجر به وقوع جنگ تمام عیار، اشغال بیست در صد از خاک آذربایجان بدست واحدهای نظامی ارمنستان و آواره و پناهنده شدن قریب به یک میلیون نفر از هم میهنان ما گردیده است. فاجعه خوجالی که در ماه فوریه سال ١٩٩٢ اتفاق افتاده بعنوان یک اقدام نسل کشی که از حیث بی رحمی و سنگدلی نظیری ندارد و خود بشریت را مورد هدف قرار داده، در صفحه تاریخ ثبت خواهد گردید. این فهرست نیمه تمام همه جنایتهایی است که توسط ملی گرایان جنگجو ارمنی و تئوریسنهای آنها علیه ملت ما انجام شده است. در نتیجه سیاستهای شونیستی و جنگجویانه یی که در طول صدها سال استمرار داشته، سرزمینهای باستانی آذربایجان بدست همسایگان متجاوز غصب گردیده و دهها هزار نفر از هم میهنانمان بطرز وحشیانه ای به قتل رسیده و هزاران آثار فرهنگی و معنوی بر اثر اقدامات وحشیانه نابود گشته است. در این مدت قشرهای عظیم ملت ارمنی بطور مستمر در روح تنفر از آذربایجانی ها تربیت یافته و وجهه دشمن ترک-آذربایجانی در اذهان توده های مردمی جا داده و شبکه ای از سازمانهای ملی فرهنگی، تروریستی برای نیل به این اهدف راه اندازی شده است.
ملی گرایان شونیستی ارمنی که از دستاوردهای موقت و فریبنده خود به وجد آمده و بر آنند تا وضع موجود را از لحاظ حقوقی تثبیت نمایند، ضمن رجعز خوانی به موازین حقوق بین الملل تلاش میکنند تا دولتهای خارجی و جوامع جهانی را به آشتی با واقعیت اشغال سرزمینهای آذربایجان وا دارند. توطئه های ایده لوژیک و شگردهای پر مکر سیاسی-دیپلماتیک علیه ملت و دولت آذربایجان همچنان دنبال گرفته میشود و بدین منظور امکانات گسترده لابی ها و جوامع ارمنی سازمان یافته خارج از کشوربطور دایم مورد استفاده قرار میگیرد. در حال حاضر سران ارمنستان و لابی های ارمنی ضمن ادامه دادن رویه منحرف کردن افکار جامعه جهانی از راه نشر اکاذیب، سعی میکنند تا ذهنیت “ملت ستم دیده ارمنی” را در اذهان مردم جا دهند. تلاششان بر آن است تا با بکارگیری تمامی روشهای مقبول و غیرمقبول واقعیتهایی در خصوص نسل کشی واقعی را مسخ کرده عناوین طرفهای متجاوز و قربانیان آنرا جابجا کنند.
از بدو سال ١٩٩٨ ببعد همه ساله روز ٣١ مارس بعنوان روز یاد خاطره قربانیان نسل کشی آذربایجانی ها در سطح ملی درجمهوری آذربایجان گرامی داشته میشود. همان روز برنامه های یادبود قربانیان نسل کشی اجرا و توجه جامعه جهانی جلب سیاستهای جنایتکارانه یی میشود که در حق ملت ما اعمال می گردد. ذکر این نکته نیز لازم میباشد که علیرغم تاریخ طولانی سیاستهای نسل کشی مورد اجرا علیه ملتمان، حقایق این امر صرفا در سایه قاطعیت سران آذربایجان در سالهای اخیر به افکار عمومی جامعه جهانی رسانده میشود. در این امر شهروندان و جامعه آذربایجانی، تشکل های آذربایجانی مقیم کشورهای خارجی مسئولیت بزرگی را بر عهده دارند. ابلاغ حقایق امر نسل کشی اعمالی علیه ملت ما براساس شواهد و واقعیتها به دولتهای جهانی، سازمانهای بین المللی نافذ، اصلاح برداشتهای غلط ناشی از تبلیغات جعلی ارمنی و نیز تضمین ارزیابی حقوقی و سیاسی این مسائل هر چه قدر هم سخت و مشکل باشد ولی باید بعنوان یک امر شرافتمندانه و مقدسی هم امروز و هم در آینده ادامه داده شود. این دین مقدس نسل حاضر در برابر روح قربانیان نسل کشی است.
برخلاف ملی گرایان جنگجوی ارمنی که بصورت خستگی ناپذیری در مورد نسل کشی دروغین سراسر جهان سر و صدا براه میاندازند و از این کار برای تأمین منافع مادی و سیاسی و نیز کسب برخی “غرامت ها” استفاده میبرند، ما ضمن اطلاع رسانی به جهانیان در مورد حقایق امر نسل کشی آذربایجانیان چنین اهدافی را دنبال نمیکنیم. عقیده ما این است که تلاشهایی برای طرح ادعاهای ارضی علیه سایر دولتها، تبلیغ تنفر و انزجار از همه ملتها و حل و فصل نظامی اختلافات موجود بین دولتها و ملتها در دنیای معاصر ما مردود است. در عین حال، همه جهان بایستی از حقایق نسل کشی واقعی آگاه باشد و ریشه ها و ماهیت تحولات و حوادثی که امروز رخ میدهد بازگو و ذهنیتها غلط از بین برده شود. ما عظم دستیابی به پیشرفت جامعه و دولت متبوع خود و تضمین یک زندگی امن و مرفهی برای شهروندان خود از راه بهره مندی از امکانات فراهم شده بعد از کسب استقلال، احساس میهن پرستی انسانهای خویش و ثروتهای مادی و معنوی موجود در کشورمان را داریم.
ضمن سر تعظیم فرو آوردن در برابر خاطره عزیز قربانیان نسل کشی، آرزومند زندگی سعادتمندی برای ملت و موفقیت در راه تضمین ترقی جامعه و حل ظایف ملی هستم.
حیدر علی اف
رئیس جمهوری آذربایجان
نشریه “آذربایجان”، مورخه ٣۰ مارس سال ٢۰۰٣
