Sual olunur: nə üçün gürcüşünaslar “Gürcüstan tarixi”, azərbaycanşünaslar “Azərbaycan tarixi”, ermənişünaslar isə “Erməni xalqının tarixi”ndən yazırlar? Başqa sözlə desək, nə üçün onlar öz ölkələrinin deyil, etnoslarının tarixini yazmağa üstünlük verirlər?

1826-1828-ci illər Rusiya-İran müharibəsində qələbədən ruhlanan rus ordusu 1828-ci il iyunun 14-də Paskeviçin komandanlığı altında Gümrü yaxınlığından Arpaçayı 12 minlik qoşunla keçərək Şərqi Anadoluya hücuma başlayır və iyunun 23-də Qars qalasını ələ keçirir. Hücumu genişləndirən ruslar iyulun 24-də Axılkələyi, avqustun 15-də Axıskanı, 22-də Ərdəhanı, 28-də Bayazidi tutdular. 1829-cu ilin yazında müharibənin yenidən qızışması nəticəsində rus ordusu Ərzurumu, daha sonra Muşu, Oltunu, Bayburdu işğal edir.

Manuk Abeqyan, tanınmış ədəbiyyatşünas, dilçi, folklorşünas, akademik: “…erməni xalqının kökləri haradadır, buraya necə, nə vaxt, haradan və hansı yollarla gəlib… Bizdə bunun dəqiq və aydın sübutları yoxdur”. («Исmopия apмянcкoй лиmepamypы», Epeвan, 1975).

Ermənilərin Xankəndi cinayətləri

Otuz il ərzində Azərbaycanın mədəni-irsini məhv edən və bəzən də mənimsəməyə çalışan ermənilər 44 günlük Vətən müharibəsindəki Qələbəmizdən sonra öz havadarlarının müşayiəti ilə ölkəmizi mədəni-irsin dağıdılmasında günahlandırmağa çalışırlar. Onlar özlərinin törətdikləri cinayətləri Azərbaycanın adına yazmaq istəyirlər.

Məlum olduğu kimi, Dağlıq Qarabağ və Azərbaycanın digər 7 rayonu 1988-1994-cu illər arasında qonşu Ermənistan tərəfindən işğal olunmuşdur.